Na podstawie artykułu «Электрохимические и водородные накопители электроэнергии. Возможности применения ", Nowosti Elektrotechniki 4-5/2020 opracował Piotr Olszowiec

Nowoczesne technologie zapewniają osiągnięcie wymaganego poziomu wytwarzania energii elektrycznej, lecz brak ekonomicznie efektywnych sposobów jej gromadzenia ogranicza możliwości rozwoju energetyki odnawialnej. Dla gromadzenia wielkich ilości energii i elastycznego sterowania jej oddawaniem stosuje się obecnie takie złożone układy jak elektrownie pompowo-szczytowe. Wygodną alternatywą dla tego podejścia powinno stać się gromadzenie energii elektrycznej w akumulatorach (bateriach ogniw galwanicznych) lub w postaci wodoru otrzymywanego z elektrolizy wody lub z metanu.

Akumulatory litowo-jonowe (ALJ) (Tabela 1) odznaczają się wśród wszystkich typów tych zasobników najwyższą gęstością energii, a także dużą liczbą cykli pracy - do 10 000 oraz szybkim procesem ładowania - do 80 % pojemności w ciągu 15 do 30 min. Posiadają niski wskaźnik samorozładowania - do 5 % miesięcznie i mogą być utylizowane bez wstępnego przetwarzania. Wykazują wysoką niezawodność i bezpieczeństwo pracy w szerokim zakresie temperatur. Jednocześnie nie są jednak pozbawione takich wad jak ryzyko wybuchu (przy uszkodzeniu mechanicznym lub przeładowaniu) i stosunkowo szybkie starzenie (pogorszenie charakterystyk po okresie większym od 5 lat).

Obecnie do wyrobu ALJ o wysokiej pojemności i mocy stosuje się takie materiały jak tlenek niklu-kobaltu-manganu (NMC) i węgiel (grafit) (C). Dla tych konstrukcji uzyskuje się gęstość gromadzonej energii w przedziale od 120 do 200  Wh/kg.