16 stycznia rozpoczął się nowy rozdział w historii europejskiej polityki bezpieczeństwa. W życie weszła dyrektywa NIS 2, przebudowująca ramy europejskiego porządku infrastruktury krytycznej i cyfrowej. Fabryki, elektrownie, wodociągi, a także banki czy szpitale czekają spore zmiany.
Rok 2022 ukazał nam szereg zagrożeń dla bezpieczeństwa zbiorowego. Hakerzy sparaliżowali czasowo duńskie koleje, przejęli kontrolę nad brytyjskimi wodociągami i zagrozili życiu pacjentów szpitala w Wersalu. Ich działania są coraz częściej porównywane do aktów terroru. - Stoimy w obliczu nowego sposobu prowadzenia wojny. Powtarzające się ataki o podobnym charakterze na wrażliwe cele infrastruktury krytycznej stały się częścią naszej rzeczywistości. Stawka jest wysoka. Od tego, czy będziemy w stanie odpowiedzieć cyberprzestępcom, zależeć będzie w jakiej Europie przyjdzie nam żyć: niestabilnej, targanej kryzysami, czy potrafiącej ochronić swoją infrastrukturę i obywateli - mówi Krzysztof Wójtowicz z ICsec, licencjonowanego dostawcy usług z zakresu cyberbezpieczeństwa dla przemysłu.
Po co nowe prawo?
Obowiązujące dotychczas reguły prawne okazały się nieskuteczne wobec nowych niebezpieczeństw. Dyrektywa ma zabezpieczyć czułe punkty wspólnoty na wypadek zagrożeń porządku publicznego takich jak: ataki terrorystyczne, sabotaże czy cyberataki. Państwa UE mają ściślej współpracować w ramach zwalczania cyberprzestępczości. Powołana zostanie Europejska Sieć Organizacji Łącznikowych ds. Cyberkryzysów (EU-CyCLONE), która ma odpowiadać za wsparcie koordynacji zarządzania incydentami i dużymi kryzysami cybernetycznymi. Państwa mają być zobowiązane do przeznaczania większych środków na wzmocnienie swoich zabezpieczeń.
Co zmienia dyrektywa?
Dyrektywa ma ułatwić zarządzanie ryzykiem, dlatego wprowadza dwie jasne kategorie podmiotów: kluczowe i ważne. Zostaną one objęte szczególnymi środkami nadzoru i egzekwowania przepisów, skonstruowanymi w oparciu o cztery założenia: skuteczność, proporcjonalność, odstraszenie i dostosowanie do indywidualnego przypadku. Różnica pomiędzy podmiotami ważnymi i kluczowymi wyraża się w stosowaniu środków nadzoru.
