Adsorpcyjne urządzenia chłodnicze wykorzystują proces pochłaniania powierzchniowego substancji na powierzchni adsorbentu. Jednymi z ważniejszych elementów takich układów, decydujących o przebiegu procesów sorpcyjnych, jest zastosowana para adsorbent-adsorbat. W urządzeniach tego typu, jak pary adsorbent-adsorbat, można stosować różne konfiguracje i zestawienia substancji, między innymi: żel krzemionkowy-woda, zeolity-woda, zeolity-metanol, zeolity-etanol, węgiel aktywny-metanol, węgiel aktywny-etanol, węgiel aktywny-amoniak itp.

Aktualnie rozwijane adsorpcyjne układy chłodnicze są implementowanew systemach o różnorodnym przeznaczeniu, takich jak: układy klimatyzacji, wytwornice lodu, wytwornice wody lodowej czy pompy ciepła.

Typowa struktura adsorpcyjnego układu chłodniczego składa się z takich głównych elementów, jak: adsorber, parownik, skraplacz oraz zawór dławiący. Adsorpcyjne urządzenie chłodnicze jest zasilane energią cieplną Q_ha, która jest dostarczana do adsorbera. W wyniku dostarczania energii cieplnej do układu następuje jej przepływ od parownika (Q_p), skąd jest odbierana, a potem dostarczana do skraplacza (Q_sk). Ze skraplacza jest oddawana z układu.

Główny element tego typu układu stanowi adsorber, w którym jest umieszczone złoże adsorbentu. Praca adsorbera polega na wymuszaniu procesów sorpcyjnych, adsorpcji i desorpcji adsorbatu na powierzchni adsorbentu. Pojedynczy cykl pracy adsorpcyjnego układu chłodniczego składa się z czterech faz: ogrzewania złoża adsorbentu, desorpcji adsorbatu (regeneracji), chłodzenia złoża adsorbentu oraz adsorpcji adsorbatu. Typowy przebieg poszczególnych faz procesów sorpcyjnych, przedstawiono na wykresie Clapeyrona.

W trakcie fazy 1-2 następuje izochoryczne dostarczanie ciepła do złoża nasyconego adsorbatem, wówczas w ogrzewanym adsorberze wzrasta ciśnieniei temperatura