Naturalnym czynnikiem bytu i fundamentalnych celów jednostek ludzkich, grup społecznych, narodów i poszczególnych państw jest zapewnienie bezpieczeństwa nie tylko na płaszczyźnie politycznej, militarnej czy socjalnej ale również energetycznej. Jest to szczególnie istotne w kontekście zmian zachodzących w światowej gospodarce związanych z dążeniem do wzrostu poziomu życia obywateli i zagwarantowaniem jego wysokiej jakości obecnym 

i przyszłym pokoleniom. Bezpieczeństwo i związany z nim rozwój to dwa podstawowe wymiary istnienia jednostek i całych społeczności zorganizowanych 
w państwie. Generalnie można stwierdzić, że zmiany formy państwa były uwarunkowane i zależne od czynników, których występowanie i dostępność związana była nie tylko z ogólną sytuacją związaną z położeniem geograficznym, dziedzictwem kulturowym i historycznym danego narodu ale także z sytuacją międzynarodową związaną z zachodzącymi procesami integracji i globalizacji.

Teoretyczne rozważania nad wielością definicji bezpieczeństwa danego podmiotu sprowadzają się do stwierdzenia, że treścią jego jest zapewnienie możliwości przetrwania (egzystencji) i swobody realizacji własnych interesów poprzez wykorzystywanie szans, stawiania czoła wyzwaniom, redukowanie ryzyka oraz przeciwstawianie się wszelkiego rodzaju zagrożeniom dla podmiotu i jego interesów.

Bezpieczeństwo przejawia się we wszystkich dziedzinach aktywności danego podmiotu. Możemy więc wyodrębnić takie dziedziny bezpieczeństwa jak: bezpieczeństwo ekonomiczne, energetyczne, społeczne, militarne, publiczne, ekologiczne, informacyjne, wewnętrzne czy zewnętrzne.