Biomasa, w tym głównie drewno była podstawowym paliwem w epoce preindustrialnej (przed 1850 r.) służącym do zaspokajania potrzeb związanych
z ogrzewaniem pomieszczeń, podgrzewaniem wody czy przygotowywaniem potraw. Węgiel drzewny wykorzystywano w metalurgii i kuziennictwie. Zapotrzebowanie na energię było wówczas stosunkowo niewielkie i do jego zaspokojenia wystarczającym były zasoby dostępnej biomasy. Zastosowanie maszyny parowej, zastąpienie manufaktur produkcją przemysłową, a następnie wynalezienie silników spalinowych, spowodowało coraz większe zapotrzebowanie na paliwa. Odkrycie w tym czasie możliwości wykorzystania paliw kopalnych, które charakteryzowały się wyższą wartość opałową, łatwiejszym magazynowaniem
i transportem, ograniczyło stosowanie drewna. Ciągle postępujący rozwój cywilizacji stał się przyczyną rosnącego zapotrzebowania na energię i surowce.
Z roku na rok zwiększa się wydobycie kopalin w tym paliw kopalnych. Niestety zasoby tych paliw są ograniczone i pomimo odkrywania coraz to nowych złóż niewątpliwie kiedyś się wyczerpią. Według szacunków najszybciej nastąpi wyczerpanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, a w dalszej perspektywie węgla. Ponadto spalanie na niespotykaną w przeszłości skalę paliw kopalnych jest przyczyną emitowania do atmosfery dwutlenku węgla (CO2), który jest gazem cieplarnianym i przez część naukowców jest uważany za jedną z przyczyn zmian klimatycznych.
Wyczerpywanie złóż paliw kopalnych oraz konieczność sięgania po te trud
