Z wielką pompą uruchomiono instalację odsiarczania spalin w należącej do francuskiego koncernu EdF elektrociepłowni „Kraków", która dzisiaj nosi niewiele mówiącą nazwę „Oddział Nr 1 EdF Polska". Zakres projektu obejmował budowę instalacji mokrego odsiarczania spalin kotłów blokowych: nr 1, 2, 3 i 4 oraz szczytowego kotła wodnego 6, o maksymalnym przepływie spalin wilgotnych w warunkach normalnych ok. 2 mln m3/h i stężeniu tlenków siarki w spalinach oczyszczonych nie wyższym od 200 mg/m3u. Zastosowana tu metoda mokra wapienna polega „na przemywaniu" uprzednio odpylonych w elektrofiltrze spalin wodną zawiesiną sorpcyjną, zawierającą mączkę wapienną (węglan wapnia). Proces przebiega w absorberze gdzie CaCO3 ulega reakcji z dwutlenkiem siarki SO2, tworząc siarczyn wapnia (CaSO3), uwalniając jednocześnie dwutlenek węgla CO2. Powstały siarczyn wapnia zostaje utleniony do siarczanu wapnia (gipsu), po reakcji z powietrzem natleniającym, wtłaczanym pod powierzchnię zawiesiny sorbcyjnej w zbiorniku absorbera. Siarczan wapnia (gips) zostaje oddzielony, odwodniony i przetransportowany do magazynu gipsu. Stanowiąc znakomity surowiec dla produkcji różnego rodzaju wykończeniowych materiałów budowlanych. Instalacja składa się z: absorbera odsiarczania wraz z konstrukcją wsporczą, nowego emitora czyli komina o wysokości 120 m usytuowanego na absorberze,(w związku z tym jeden ze starych wysokich kominów ulegnie rozbiórce pod warunkiem, że konserwator zabytków stojący na straży sylwety miasta na to pozwoli), pryzmowego magazynu gipsu, budynku pomp cyrkulacyjnych i odwadniania gipsu, budynku oczyszczania ścieków, budynku dmuchaw powietrza utleniającego i rozdzielni elektrycznej oraz urządzeń i elementów, takich jak: wentylatory wspomagające przepływ spalin przez instalację odsiarczania spalin, kanały spalin, klapy odcinające, zbiornik zrzutowy (awaryjny), węzeł rozładunku i magazynowania sorbentu, węzeł załadunku gipsu, estakada rurociągów oraz estakada podajników gipsu.