W minionym dziesięcioleciu światowe koncerny samochodowe zintensyfikowały działania badawczo-wdrożeniowe nad uefektywnianiem napędu pojazdów drogowych. I tak Daimler wprowadził do seryjnej produkcji ogniwa paliwowe, w których wodór zmienia się w energię elektryczną i wodę.

W ogniwie paliwowym źródłem energii elektrycznej bywa elektrochemiczna reakcja spalania wodoru doprowadzanego do anody, a tlen (może być w postaci powietrza) dopływa do katody. Obie elektrody są oddzielone od siebie membraną, którą bywa porowaty materiał wysycony elektrolitem - w omawianym przykładzie jest nim najczęściej kwas fosforowy. Membranę pokrywa się z obu stron metalowymi siatkami, które mogą być z drutu niklowego, pokrytego platyną. W tym ogniwie stanowią one elektrody. Cząstki wodoru, przepływając wzdłuż anody ulegają jonizacji, dzięki której wyzwalane elektrony - najczęściej miedzianym przewodem dopływają do odbieralnika energii elektrycznej. Z niego dostają się na katodę, na której jonizują cząstki tlenu. Powstałe w międzyczasie protony przenikają z anody przez membranę wysyconą elektrolitem i dostają się na katodę. Na niej łączą się w egzotermicznym procesie z jonami tlenu do cząstek wody i w postaci pary odpływają na zewnątrz. Omawiane ogniwo paliwowe pracuje w temperaturze 220 stopni Celsjusza. Widać z powyższego, że ogniwa paliwowe są prostej konstrukcji elektrociepłowniami.

Bawarskie Zakłady Maszyn BMW w Monachium rozwinęły produkcję samochodów z napędem elektrycznym dla relatywnie oszczędnej oraz ekologicznej jazdy po miastach i ich okolicach, co przy systematycznie rosnących cenach paliw płynnych sprzyja wzrostowi zainteresowania nimi posiadaczy samochodów.