Codziennie jesteśmy bombardowani informacjami o nowych projektach OZE. Np. w Irlandii Północnej ruszyła w roku 2011 pierwsza na świecie elektrownia wykorzystująca energię pływów morskich. W Wielkiej Brytanii kończy się budowa największej morskiej farmy wiatrowej na 341 turbin. Hiszpanie uruchomili właśnie pionierską elektrownię słoneczną w kształcie wieży, na której szczycie koncentrują się wiązki światła odbijane przez 624 zwierciadła. Przedsięwzięcia te świadczą o tym, że Unia Europejska poważnie traktuje plan redukcji emisji dwutlenku węgla o 20 proc. do 2020 roku i przystępuje nawet do ekspansji transkontynentalnej.
   
    Podwodna pajęczyna
    Sukces Wiosny Ludów w krajach Afryki Płn. jest szansą na otwarcie nowego cywilizacyjnego rozdziału współpracy pomiędzy sąsiadującymi kontynentami. Własnych zasobów odnawialnych może bowiem Europie nie wystarczyć, gdyż na Starym Kontynencie nie zawsze wieje i nie zawsze świeci słońce. Aby dać Europie stałe źródło energii odnawialnej, powstał pomysł stworzenia supersieci energetycznej, która za pomocą kabli wysokiego napięcia będzie przesyłać energię słoneczną z krajów saharyjskich. Pajęczyna ta pozwoli transportować energię odnawialną generowaną w różnych częściach Afryki do tych zakątków kontynentu europejskiego, które czerpią deficyt. Także do Polski. Projekt takiej energetycznej pajęczyny był centralnym punktem posiedzenia uczonych na Euroscience Open Forum 2011 w Lyonie.