Dokładnie w tym czasie, kiedy w Polsce hucznie świętowano 150-lecie przegranego powstania, Czesi otrąbili sukces, jakim było zapewnienie dwustronnego zasilania gazowego, podnoszącego bezpieczeństwo dostaw i czyniącego gospodarkę tego kraju niezależną od fochów w relacjach Moskwy z Kijowem czy Mińskiem. I nikomu nie przeszkadzało to, że zarówno z jednej jak i z drugiej strony będzie płynął gaz rosyjskiego pochodzenia. Zresztą nie jest to takie istotne, albowiem gaz - podobnie jak kapitał - nie ma obywatelstwa. Najważniejszym kryterium jest niezawodność dostaw i cena.

Nie trzeba było czekać na budowę South Streamu, aby Polska znalazła się w okowach omijających ją niczym niegdyś zadżumione terytorium, stalowych potoków tłoczących życiodajny gaz na zachód Europy. Tym samym spełniły się słowa prof. Jakuba Siemka z AGH wypowiedziane kilkakrotnie podczas licznych konferencji naukowych. Wystarczyła mała zwinna Gazela. To dzięki niej sztandarowy do tej pory gazociąg Jamał - Europa Zachodnia (zbudowany w latach 1993-99) straci swoje strategiczne znaczenie. Teraz będzie można go czasowo lub na stałe wyłączyć z eksploatacji bez jakichkolwiek konsekwencji, dla któregokolwiek unijnego - poza Polską - państwa. I jeśli nie dokopiemy się w miarę szybko do obiecywanego przez amerykańskich strategów gazu z łupków, to o budowie własnego przemysłu gazowego z gazową energetyką na czele trzeba będzie zapomnieć tak szybko, jak o budowie „drugiej Japonii". Może się także okazać, że rosyjski gaz gazociągiem jamalskim będzie płynąć do Polski z odwrotnej strony tzn. z zachodu na wschód, zawijając wokół Polski pętlę.