Energetyczna Mapa Drogowa 2050 to plan wyznaczający ściśle określone normy w zakresie efektywności energetycznej, jakie osiągnąć powinny kraje członkowskie Unii Europejskiej do 2050 roku. Kluczowe miejsce zajmuje w nim zagadnienie dekarbonizacji rynku energii, którego skutkiem ma być redukcja emisji gazów cieplarnianych do 2050 roku o 80-95%. Powyższy scenariusz oznacza całkowite zredefiniowanie modelu funkcjonowania rynku energii w tych krajach Unii, w których produkcja energii oparta jest dzisiaj przede wszystkim na węglu. Plan ten związany jest także z koniecznością poniesienia wysokich kosztów dostosowania infrastruktury do nowych rozwiązań.
Celem podejmowania tego rodzaju inicjatywy przez Unię Europejską jest chęć budowy swej przewagi konkurencyjnej wśród innych światowych gospodarek oraz zdobycie pozycji lidera w zakresie gospodarki niskoemisyjnej.
Zdaniem Polski...
Założenia Energetycznej Mapy Drogowej 2050 napotkały na duży opór ze strony Polski, ze względu na fakt, iż energetyka naszego kraju opiera się w głównej mierze na spalaniu węgla.
Dzisiejsze założenia polityki energetycznej Polski zbudowane zostały w oparciu o cele, wyznaczone przede wszystkim przez Pakiet Energetyczno-Klimatyczny z 2007 roku, ze szczególnym uwzględnieniem zasady 3 x 20%, dotyczącej 20% oszczędności w zużyciu energii, 20% wzrostu poziomu wykorzystania energii odnawialnej oraz 20% redukcji emisji gazów cieplarnianych. Istotnym dokumentem określającym dzisiejszą politykę energetyczną Polski jest także przyjęta przez Radę Ministrów „Polityka energetyczna Polski do 2030 roku".
