Wydarzenia geopolityczne, a zwłaszcza światowy kryzys pandemiczny nie osłabiły w minionym roku rozwoju energetyki wiatrowej. W 2021 r. w europejskich farmach wiatrowych zainstalowano 17 GW nowych mocy (18% więcej niż w 2020 r.), z tego 11 GW w krajach członkowskich Unii Europejskiej. 81% całkowitego przyrostu potencjału wytwórczego nastąpiło na lądzie. Szwecja, Niemcy i Turcja stały się liderami uruchamiania nowych mocy na lądzie, lecz Wlk. Brytania przewodzi dzięki budowie farm na swoich wodach przybrzeżnych. W zakresie farm morskich za nią plasują się Dania, Niderlandy i Norwegia. Ogółem sumaryczna moc źródeł wiatrowych w Europie osiągnęła z początkiem br. poziom 236 GW. Blisko 2/3 tej wielkości (dokładnie 64%) przypada na 5 państw: Niemcy (64 GW), Hiszpanię (28 GW), Wlk. Brytanię (27 GW), Francję (19 GW) i Szwecję (12 GW). Kolejne miejsca zajmują Włochy i Turcja (po 11 GW) oraz Niderlandy (8 GW).
Europejskie elektrownie wiatrowe dostarczyły w 2021 r. 437 mld kWh energii elektrycznej, co pokryło 15% popytu w krajach Unii wraz z Wlk. Brytanią. Było to o 1,4% poniżej generacji odnotowanej w 2020 r. Największy spadek produkcji wystąpił w pierwszym kwartale 2021 r., jednak z końcem tego roku generacja ponownie wzrastała. Udział wiatrowni przekroczył 20% w zaspokajaniu popytu na energię elektryczną w następujących krajach Europy: Dania (44%), Irlandia (31%), Portugalia (26%), Hiszpania (24%), Niemcy (23%) i Wlk. Brytania (22%). W 15 państwach członkowskich UE wskaźnik ten przekracza 10%.
Średnia znamionowa moc nowych turbogeneratorów wiatrowych na lądzie osiągnęła już 4 МW, a na wodach morskich aż 8,5 МW. W tym drugim przypadku liderem jest znów energetyka brytyjska ze średnią mocą morskich turbin 9.3 MW. Skoro mowa o wzroście mocy jednostkowej maszyn wytwórczych, to aktualnie światowy rekord dzierży turbina typu Haliade-X firmy GE, która osiągnęła moc 14 MW i najwyższą dotychczas sprawność do 64 % . Wymiary tego kolosa (248 m wysokości) są również rekordowe: średnica wirnika 220 m przy długości łopaty śmigła 107 m.