Przez ostatnie kilka dekad, systemy gospodarki odpadami stałymi w Europie, zmieniały się, w związku z czym wydaje się uzasadnione stwierdzenie że był to udział złożonych, wieloaspektowych kompromisów w zakresie prawa, instrumentów ekonomicznych i alternatyw technologicznych. Zmiany te spowodowały różnego rodzaju oddziaływania środowiskowe, gospodarcze, społeczne, prawne w praktyce zarządzania odpadami, zmieniając politykę regionalną i paradygmat zrównoważonego rozwoju na świecie.

Połączenie problemu odpadów w Polsce z bezpieczeństwem energetycznym oraz wymogami UE w zakresie uzyskania 20% energii ze źródeł odnawialnych do 2020 roku, a także zmniejszenia emisji dwutlenku węgla i metanu stanowią nowy rozdział w polskim prawie, ekonomice gospodarowania odpadami oraz organizacji i zarządzaniu gospodarką komunalną. Sprostanie tym wyzwaniom nie będzie łatwe i tanie, jednakże już istniejące rozwiązania mogące rozwiązać problemy ekologiczno-energetyczne w sposób efektywny i ekonomiczny. Szansę upatruje się w odzyskiwaniu energii elektrycznej, cieplnej i biogazu z odpadów, w tym odpadów komunalnych. Wymagałoby to stworzenia zintegrowanego systemu podobnego do tego który już funkcjonuje w Szwecji od 30 lat.

Szwecja doskonale poradziła sobie problemem odpadów, ekologii, przy jednoczesnym braku surowców kopalnych stając się liderem w zakresie wykorzystania odpadów do produkcji energii cieplnej, elektrycznej czy biogazu, a jednocześnie tworząc rozwiązania systemowe przy jednoczesnym rozwinięciu energii nuklearnej. Do tego jest niezależna energetycznie. Szwedzka gospodarka odpadami komunalnymi jest liderem w zakresie ochrony środowiska i recyklingu. Dąży do maksymalnego odzyskiwania i przetwarzania odpadów. W 2012 roku 2260 mln ton odpadów z gospodarstw domowych zostało spalonych i przetworzonych na energię cieplną. Pierwsza spalarnia powstała w 1904 roku w Sztokholmie. Obecnie w 32 szwedzkich zakładach produkowane jest ciepło dla 810 tys. gospodarstw domowych i energia elektryczna dla 250 tys. domów prywatnych.