Colossus cum argilla pedes (łac. kolos na glinianych nogach) określenie, którym można by obecnie nazwać polską infrastrukturę energetyczną. Niestabilne podstawy prawne, monopol w dostawie energii, wyższość realizacji polityki europejskiej nad krajową bez ustalenia priorytetów, brak strategii dla sektora energetycznego sprawiają, że rozwój gospodarki tkwi w letargu, a innowacyjne technologie napawają dystansem i konserwatyzmem we wdrażaniu znaczących i spektakularnych zmian. Wymienione wyżej kwestie sprawiają, że sytuacja energetyczna Polski jest dość trudna, ponieważ wszelkie decyzje, które zostaną podjęte będą miały kluczowe znaczenie dla dywersyfikacji dostaw energii w niedalekiej przyszłości, a także wpłyną na bezpieczeństwo energetyczne kraju. Biorąc pod uwagę powyższe fakty, rynek energii powinien zostać tak ukierunkowany, aby wybór najkorzystniejszego rozwiązania poprawił warunki ekonomiczno-gospodarcze w zakresie wytwarzania energii.

Polski sektor energetyczny w dużym stopniu jest uzależniony od surowców kopalnych, dlatego rewolucją może być wprowadzenie generacji rozproszonej w skali mikro. Dodatkowo, jest to alternatywa dla przestarzałych urządzeń, którymi dysponuje polska energetyka. Rozproszone źródła są szczególnie ważne w krajach europejskich, które uwzględniają w swoich planach stopniowe wyczerpywanie się naturalnych zasobów, a dzięki strategicznie podejmowanym planom w sektorze energetyki zabezpieczają swój rynek przed nieregularnym wzrostem cen.