Jednym z największych bogactw naturalnych Ukrainy są rudy żelaza. W kraju tym zlokalizowano ponad 80 złóż tego surowca o łącznych zasobach około 28 mld ton, co stanowi 8 % światowych zasobów.
Obecnie eksploatację górniczą prowadzi się na terenie 30 złóż. 70 % wydobycia pochodzi z zagłębia krzyworoskiego (Kriwbass). Pozostałe regiony pozyskania rud żelaza to Krzemieńczuk, Biełoziersk-Orechowskaja, Azow i Kercz. Ten ostatni ośrodek przeszedł wraz z aneksją Krymu w ręce Rosji. Ukraińskie wydobycie rud żelaza przekraczało w ostatnich latach 80 mln t. Przy cenie zbytu ok. 100 USD/t produkcja była opłacalna wobec kosztów własnych 30 do 40 USD/t. Większość wydobycia pochłaniał rynek krajowy (ok. 46 mln t), reszta czyli ok. 38 mln t była eksportowana. W ukraińskim górnictwie rud żelaza zdecydowanie przeważają kopalnie odkrywkowe o maksymalnej łącznej zdolności wydobywczej blisko 90 mln t/rok, kopalnie podziemne mogą dostarczać piątą część tej ilości. W przeliczeniu na czyste żelazo Ukraina pozyskiwała rocznie ok. 43 mln ton tego pierwiastka.
Oprócz naturalnych złóż źródłem koncentratów żelaza stają się od pewnego czasu także odpady górnicze. Z ich łącznej zgromadzonej ilości sięgającej 300 mln t można odzyskać 60 mln t koncentratów o zawartości 65 % czystego żelaza. Z uwagi na koszt przetwarzania odpadów niższy o 30 do 40 % od nakładów na wydobycie rudy, działania w tym kierunku są wdrażane w niektórych kombinatach wzbogacania urobku. Zwiększenie wydobycia w zagłębiu krzyworoskim stało się ostatnio możliwe dzięki wprowadzaniu nowego kompleksowego sposobu łączącego wydobycie odkrywkowe z podziemnym: pozwala ono pozyskiwać więcej surowca z istniejącej odkrywki przy rezygnacji z jej powiększania kosztem użytkowników okolicznych terenów.
Intensyfikacja wydobycia rud żelaza na Ukrainie nastąpiła w latach 50-tych XX wieku. Już w 1963 r. w republice tej dostarczano 54,6% produkcji całego ZSRR.
