Do powierzchni naszej planety dociera 180W mocy na metr kwadratowy. Daje to sumę energii w przedziale od 600 kWh/m2 w ciągu jednego roku w Skandynawii i do 2500 kWh/m2 w ciągu roku w centralnej Afryce.

Istnieją wyliczenia, według których kwadrat 400x400 km, na którym powstałaby wydajna instalacja fotowoltaiczna mogłaby wygenerować energię elektryczną w ilości wystarczającej dla całego globu, a energia słoneczna jaka dociera do powierzchni Ziemi w ciągu 6 miesięcy odpowiada energii zawartej we wszystkich zasobach węgla, ropy, gazu i uranu na naszej planecie.

Potencjał energii słonecznej jest więc niewyczerpany, a generacja energii elektrycznej przy wykorzystaniu zjawiska fotowoltaicznego pozostaje bez wpływu na środowisko naturalne. Dodatkowo należy podkreślić, iż czas najefektywniejszego działania systemów fotowoltaicznych przypada w godzinach największego zużycia energii elektrycznej w krajowym systemie energetycznym. W skali roku zaś systemy te działają najefektywniej w lecie, kiedy to zużycie energii elektrycznej jest największe.

Mamy więc do czynienia ze źródłem czystym oraz - w odniesieniu do czasu istnienia ludzkości - niezniszczalnym i pracującym najwydajniej wówczas, gdy najbardziej tego potrzebujemy.

Rozwój generacji rozproszonej, w tym opartej o fotowoltaikę, dodatkowo wspiera fakt, że nie wymaga ona znacznych inwestycji w infrastrukturę sieciową, jak większość innych, zwłaszcza dużych, źródeł.