Pompy ciepła zaczęto stosować głównie w domach jedno- i wielorodzinnych pod koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Zainteresowanie nimi zwiększało się głównie równolegle ze wzrostem cen nośników energii i osiągnęło na terenie Niemiec szczyt w 2008 roku (rys. 1). W dwóch następnych latach był w tym kraju niewielki spadek w liczebności ich montażu, ale w kolejnym trzecim roku ich sprzedaż wzrosła do 57 000 (W. Wilming, Sonne Wind & Wärme, 38,12,2012).

Tak znaczny przyrost z roku na rok stosowania pomp ciepła wynika z faktu, że są one dość tanie w porównaniu z kotłowniami domowymi, relatywnie proste w eksploatacji, niezależne od rozmaitych paliw i w dodatku sprzyjają ochronie środowiska.

Boom w ich zakupach bywa szczególnie widoczny w okresach kryzysów związanych z utrudnieniami w pozyskiwaniu ropy. Instytuty ciepłownicze w Niemczech prognozują roczną sprzedaż tych agregatów ciepłowniczych w ilościach około 300 000 począwszy od lat 2030 - 2035.

Wśród stosowanych pomp ciepła rozróżnia się dwa typy: jeden tym znamienny, że pobiera ciepło z otaczającego nas powietrza, a drugi - którym użytkownicy okazują mniejsze zainteresowanie - pobiera ciepło z ziemi łącznie z jej wodnymi zasobami, a nawet z miejsko-gminnych kanalizacji.