Na podstawie materiałów firmy VA Tech Hydro opracował Piotr Olszowiec

 Trudności z uzyskaniem nowych terenów pod następne akweny wodne oraz sprzeciw obrońców środowiska naturalnego kierują uwagę ku intensywniejszemu wykorzystaniu mniejszych, lecz powszechnie dostępnych zasobów w tzw. małych elektrowniach wodnych (MEW). W 2003 roku łączna moc zainstalowana w MEW (do 10MW) na świecie przekroczyła 40 000 MW. W Unii Europejskiej największą produkcję energii wykazują małe elektrownie wodne Włoch i Francji (po ok. 8TWh/rok). W żadnym z krajów członkowskich poza Włochami udział MEW w łącznym potencjale hydroenergetycznym nie przekracza 10%. Władze UE aktywnie wspomagają rozwój hydroenergetyki jedynie małych mocy wychodząc z założenia, że duże elektrownie wodne bazują na sprawdzonej technologii i nie wymagają subsydiowania.

Zróżnicowane warunki panujące w poszczególnych obiektach hydroenergetycznych stanowiły zawsze poważną  przeszkodę dla intensywniejszego rozwoju MEW z powodu trudności z wprowadzeniem  standardowych konstrukcji hydrozespołów. Dlatego projektowanie tych źródeł wymagało zazwyczaj dokonania indywidualnego wyboru urządzeń wytwórczych spośród licznych dostępnych na rynku rozwiązań. Dopiero w końcu XX wieku pojawiły się możliwości pokonania tych przeszkód dzięki wykorzystaniu nowatorskich konstrukcji hydrozespołów oferowanych przez kilka firm. Rozwiązaniem sprawdzonym w co najmniej 15-letniej eksploatacji w kilku krajach świata jest Hydromatrix opracowany przez kanadyjską firmę VA Tech Hydro.