Polska gospodarka skonsumowała w 2012 roku 25,1 mln ton ropy naftowej, 16,3 mld m sześc. gazu ziemnego i 58,8 mln ton węgla przeliczonego na ekwiwalent ropy naftowej. W wymiarze fizycznym węgla było znacznie więcej, wszak tylko samego węgla kamiennego wydobyto w tym czasie 79,2 mln ton. O ile węgiel brunatny konsumowany jest w przeważającej większości na miejscu i przemieszczany jest transportem wewnętrznym, o tyle pozostałe surowce energetyczne stanowią istotną masę dla firm transportowych i przesyłowych. Tylko węgiel jest rodzimego pochodzenia. Praktycznie całą ilość przerabianej i konsumowanej ropy naftowej musimy sprowadzić z zagranicy, a także dwie trzecie konsumowanego gazu.
Przedsiębiorstwo Eksploatacji Rurociągów Naftowych „Przyjaźń" powstało 65 lat temu w ślad za decyzją o budowie rurociągu „Przyjaźń" która zapadła 18 grudnia 1958 na 10. sesji Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w Pradze. Młodszym czytelnikom należy wyjaśnić, że RWPG była socjalistycznym odpowiednikiem kapitalistycznej Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, zaś EWG stanowi fundament dzisiejszej Unii Europejskiej. O ile Unia Europejska dopiero teraz pod wpływem wypadków chwili zaczyna zastanawiać się nad formą wspólnych zakupów podstawowych surowców energetycznych, o tyle RWPG na zaraz na początku II połowy XX wieku wybudowała największy na świecie, działający do dzisiaj system naftociągów łączących złoża Syberii z europejskimi wtedy socjalistycznymi państwami Europy Środkowej. Rozpoczyna on swój bieg w Almietjewsku w Tatarstanie i biegnie poprzez Samarę i Briańsk do Mozyrza, gdzie rozdziela się na dwie nitki: północną, biegnącą przez Białoruś i Polskę do Płocka i dalej na zachód poprzez Schwedt nad Odrą, aż do Spergau koło Lipska oraz południową, biegnącą przez Ukrainę, Słowację dwoma odgałęzieniami do Czech i na Węgry.