Koszty inwestycyjne oraz operacyjne magazynów energii (ang. Energy Storage (ES)) maleją, powodując coraz większe zainteresowanie różnorodnymi technologiami magazynowania. Na całym świecie prowadzone są analizy związane z możliwościami zastosowania ich w systemie elektroenergetycznym, związanymi z tym kosztami, a także potencjalnymi zyskami dla inwestorów.

Jednym ze sposobów wykorzystania magazynowania energii jest współpraca z siecią zasilającą zakład przemysłowy. Do utrzymania ciągłości procesów produkcyjnych niezbędne jest nieprzerwane zasilanie z sieci zewnętrznej lub własnych źródeł generacji rozproszonej. Istotnym jest, aby energia kupowana na potrzeby zakładu charakteryzowała się jak najmniejszymi kosztami.

W tym przypadku istotny może okazać się arbitraż cenowy świadczony przez magazyn energii. Pod pojęciem arbitrażu rozumiemy zakup energii z sieci zewnętrznej (ładowanie magazynu) w okresie niskich cen (np. w nocnej dolinie zapotrzebowania), a następnie oddawanie zakumulowanej energii do sieci zakładowej w okresie szczytu charakteryzującego się wysokimi cenami.

Zapewnienie optymalnych kosztów zasilania zakładu przemysłowego wymaga także odpowiedniego planowania. Główny energetyk koordynujący zasilanie zakładu odpowiedzialny jest m.in. za określenie mocy umownej. Jest to moc zamawiana przez przedsiębiorstwo na dłuższy okres (np. miesiąc lub rok), za jej przekroczenie naliczane są kary wg stawek publikowanych w taryfach Operatorów Systemów Przesyłowych (OSP). Kary mogą być naliczane w dwóch wariantach.