Realizacja polityki transportowej miasta stanowi jeden z priorytetów w zakresie zastosowania Inteligentnych Systemów Transportowych. Systemy te mogą usprawniać ruch drogowy na głównych drogach, w tym ruch w zakresie dojazdu i wyjazdu z centrum miasta. Mogą być również stosowane w celu dozowania wjazdu pojazdów do centrum w czasie, kiedy jest ono zablokowane przez inne pojazdy. System może też ograniczać maksymalne prędkości pojazdów i redukować liczbę zatrzymań, uspakajając ruch na odcinkach dróg, w obrębie których dochodzi najczęściej do incydentów drogowych. Zgodnie z powszechnie obowiązującym podziałem zadań, polityka właściciela systemu w zakresie transportu (operatorem ITS może być inny podmiot) jest czynnikiem nadrzędnym związanym z określeniem priorytetów dla zarządzania transportem. Jednym z elementów jest zarządzanie ruchem drogowym realizowane przez Centrum Zarządzania Ruchem przy użyciu systemu sterowania. Zatem priorytety i wynikające z nich zadania są definiowane przez zarządcę systemu, a następnie wdrażane w ramach systemu sterowania ruchem.

Do głównych efektów zastosowania Inteligentnych Systemów Transportowych należy poprawa efektywności systemu transportowego, zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego i ochrona środowiska naturalnego przez redukcję emisji szkodliwych składników spalin, pyłów i hałasu. Natomiast bezpieczeństwo ruchu drogowego jest rozumiane jako zmniejszenie liczby osób zabitych oraz rannych i redukcja poziomu zagrożenia życia w wypadku (np. osoby ranne zamiast zabitych). W większości przypadków są to efekty przeciwstawne, a elementem łączącym je są koszty.

Od wielu lat obserwowany jest wzrost wskaźnika motoryzacji stanowiącego liczbę pojazdów przypadających na określoną grupę użytkowników. Tempo jego wzrostu jest szybsze niż rozwój infrastruktury drogowej umożliwiającej swobodne poruszanie się pojazdów. Istotne znaczenie mają w tej sytuacji rozwiązania teleinformatyczne w transporcie, do których należą inteligentne systemy transportowe.