Dlaczego warto się zarejestrować

  • zobaczysz pełną treść artykułów
  • będziesz mógł pisać komentarze
  • otrzymasz dostęp do dodatkowych, zastrzeżonych materiałów np. w PDF
Regulamin

Jestem nowym użytkownikiem

* * * * * *

Wydanie | Luty 2020

Elektrownia wodna jako źródło rozruchowe do odbudowy zdolności wytwórczych elektrowni cieplnych

26-02-2020

Ze względu na obecną sytuację na krajowym rynku energetycznym, na którym zdecydowaną większość wśród jednostek wytwórczych energii elektrycznej stanowią jednostki węglowe, których praca będzie musiała zostać ograniczona do roku 2025 ze względu na restrykcyjne wymagania Unii Europejskiej, wiele sieci przesyłowych wymaga modernizacji, a zmiany klimatyczne i społeczne powodują znaczy wzrost letniego szczytu obciążenia, należy przeanalizować plany i strategie postępowania w przypadku wystąpienia awarii katastrofalnej. W celu zapewnienia skutecznej obrony i odbudowy systemu elektroenergetycznego w warunkach poważnej awarii systemowej opracowane zostały przez Operatora Systemu Przesyłowego (OSP) odpowiednie procedury pozwalające na uniknięcie lub zminimalizowanie skutków awarii, a w przypadku jej wystąpienia sprawne przywrócenie systemu do stanu normalnej pracy.

W planach tych niemałą rolę odgrywają elektrownie wodne. Elektrownie szczytowo-pompowe, będące magazynami energii, mogą w razie potrzeby zmagazynować nadwyżkę energii i oddać ją do sieci w okresach szczytowego zapotrzebowania. Elektrownie wodne są zdolne do samostartu, to znaczy, że do uruchomienia nie potrzebują energii z zewnątrz, w związku z czym mogą rozpocząć samodzielną pracę i wytworzyć energię potrzebną do uruchomienia innych obiektów elektroenergetycznych.

 Awarią katastrofalną lub blackoutem nazywamy stan, w którym następuje zanik napięcia w całym Krajowym Systemie Elektroenergetycznym lub w znacznej jego części, wyłączenie ponad 50% zapotrzebowania lub podział systemu na wiele niestabilnych i pracujących asynchronicznie podsystemów.

 

Więcej...

02/2020 Komentarze (0)

Bałtowie budują terminale LNG

19-02-2020

Kraje bałtyckie długo spierały się o lokalizację i budowę regionalnego terminalu LNG.

Eksperci, wynajęci przez Komisję Europejską, doszli przed kilkoma laty do wniosku, że najlepszym miejscem dla regionalnego bałtyckiego terminalu gazu skroplonego jest Estonia, pod warunkiem wszakże, że do projektu włączy się także Finlandia. Finlandia początkowo zrezygnowała z budowy terminalu LNG, więc projekt estoński stał się alternatywą.

  Studium wykonalności dotyczące regionalnych terminali LNG w krajach nadbałtyckich sporządziła też brytyjska firma "GL Noble Denton" wraz z konsorcjum "Energy Company", wskazując, jako optymalną lokalizację takiego projektu, Łotwę. Zdecydowało o takiej opinii centralne położenie Łotwy oraz posiadanie przez nią podziemnego magazynu gazu Inchukalns.

 Zgodnie z danymi na stronie internetowej Komisji Europejskiej koszt projektu szacowano przed kilkoma laty na 150 mln euro, z okresem zwrotu wynoszącym 11 lat. Projekt miał być finansowany ze środków z instrumentu „Łącząc Europę", europejskiego funduszu rozwoju infrastruktury, poprzez przyciągnięcie prywatnego inwestora strategicznego, pożyczek bankowych i innych rodzajów pozyskiwania funduszy.

Ostatecznie nie doszło do porozumienia państw bałtyckich, bo żadne nie chciało ustąpić, więc KE zrezygnowała z dofinansowywania którejś z koncepcji.  Litwa pozyskała za to za własne pieniądze pływający terminal LNG, wynajmując do 2024 roku statek od norweskiego Höegh LNG.  Pojemność FSRU wynosi 4 mld m 3 / rok gazu, ale nie jest nawet w połowie załadowany.

Więcej...

02/2020 Komentarze (0)

ABB sprawdza pierwszy na świecie podwodny system zasilania

10-02-2020

Za pomocą pojedynczego kabla będzie można przesyłać do 100 MW energii na głębokość do 3000 metrów, gdzie ciśnienie może rozkruszyć cegłę, i na odległość do 600 km. Po co? Aby połączyć się z podwodnym systemem dystrybucji i przetwarzania energii. Dzięki temu wydobywanie ropy i gazu w głębinach oceanu będzie prostsze, bezpieczniejsze i bardziej przyjazne dla środowiska.

Firma ABB, która pracuje nad nową technologią, zakończyła w porcie w Vaasa trwające 3000 godzin testy w zakresie przesyłu i przetwarzania energii pod wodą. Testy potwierdziły, że większość morskich zasobów węglowodorów na świecie jest już w zasięgu elektryfikacji, a podwodne instalacje mogą być zasilane ze źródeł odnawialnych znajdujących się kilkaset kilometrów dalej i obsługiwane zdalnie.

W przeszłości potwierdzono, że głęboko pod wodą sprawnie działają kable przesyłowe i transformatory obniżające napięcie. Jednak nowy podwodny system dystrybucji i przetwarzania energii obejmuje m.in. transformator, rozdzielnice i napędy bezstopniowe SN, dystrybucję energii nN oraz systemy sterowania i układy energoelektroniczne. Opracowana technologia to efekt projektu badawczo-rozwojowego, na który przeznaczono około 100 mln USD. W projekt zaangażowanych jest ponad 200 naukowców i inżynierów ABB, Equinor, Total i Chevron.

Morskie instalacje wydobywcze zazwyczaj wykorzystują energię generowaną za pomocą turbin gazowych, które znajdują się na platformach morskich lub statkach. Montaż instalacji elektrycznych bliżej dna i w sąsiedztwie odbiorników energii skraca czas reakcji głowic wydobywczych i ogranicza zapotrzebowanie na energię, a dzięki możliwości wykorzystania dowolnego źródła zasilania z lądu rozwiązanie może przyczynić się do redukcji CO2

Więcej...

02/2020 Komentarze (0)

Wirtualne Muzeum Gazownictwa

03-02-2020

Żelazka i lokówki zasilane gazem, polscy wynalazcy i pionierzy nowoczesnego przemysłu, innowacyjne zastosowania gazu ziemnego w transporcie i energetyce - o  tym wszystkim będzie edukować Wirtualne Muzeum Gazownictwa www.wmgaz.pl. Mecenasem projektu jest Polska Spółka Gazownictwa z Grupy Kapitałowej PGNiG, a patronem honorowym - Premier RP.

Wirtualne Muzeum Gazownictwa (WMG) to platforma wiedzy nie tylko o przeszłości, ale także teraźniejszości i przyszłości gazownictwa oraz gazu ziemnego. Jej podstawową zawartością są ilustrowane wystawy dotyczące początków gazowego światła i domowych sprzętów na gaz, pierwszych akcji promocyjnych zachęcających do zakupu oświetlenia i urządzeń gazowych, a nawet historii gazomierzy. WMG to również bogata baza ok. 150 eksponatów możliwych do wyszukania według kategorii, czasu powstania, producenta lub autora rozwiązania. Wśród nich znajdują się tak nietypowe obiekty, jak gazowe chłodziarki, żelazka i lokówki, bogata kolekcja gazomierzy czy elementy składowe klasycznej gazowni.

Odwiedzający stronę będą mogli zapoznać się z biogramami wynalazców i przedsiębiorców zasłużonych dla rozwoju gazownictwa, artykułami i wywiadami z ekspertami WMG czy też gazową mapą Polski pokazującą m.in. ostatnie gazowe latarnie oświetlające miasta. Ważną część witryny stanowią także scenariusze lekcyjne dedykowane nauczycielom i uczniom szkół podstawowych i ponadpodstawowych. Gotowe do wykorzystania konspekty zajęć wraz dodatkowymi materiałami pozwolą na opowieść o zagadnieniach związanych z gazem i gazownictwem z perspektywy historii, chemii czy geografii.

 

Więcej...

02/2020 Komentarze (0)

05-06/2019
07-08/2018
04/2018

Artykuły

Współpracujemy z: