Zmienne koleje szwedzkiego atomu
25-05-2021
Opracowano na podstawie "Sweden splits over nuclear power" , Politico 6.01.2021
W ostatnim dniu 2020 roku po 44 latach pracy zamknięto reaktor nr 1 w elektrowni atomowej Ringhals. Likwidację tego najstarszego w szwedzkiej energetyce nuklearnej bloku jego właściciel Vattenfall AB zaplanował już 5 lat temu. Od tamtej pory energetycy w tym kraju przeszli od wcześniejszych dyskusji nad nadmiarem mocy w systemie elektroenergetycznym do rozważania, jak uniknąć deficytu energii na południu Szwecji. Wraz z ubytkiem wspomnianego źródła zmniejszył się potencjał wytwórczy w tym gęsto zaludnionym, uprzemysłowionym regionie, co przy niedostatecznej przepustowości istniejących linii przesyłowych wywołało spodziewane braki mocy. W rezultacie ceny energii w tej części kraju jeszcze bardziej wzrosły. W 2020 r. podczas gdy na północy Szwecji, gdzie znajduje się większość hydroelektrowni i farm wiatrowych, energia elektryczna była najtańsza od 20 lat (m.in. z powodu pandemii), na południu była ona o 60% droższa. Teraz po odstawieniu Ringhals 1 różnica będzie jeszcze większa.
Obecne kłopoty z zaopatrzeniem w energię były zresztą łatwe do przewidzenia. Rok wcześniej, tj. z końcem 2019 r. w tejże elektrowni zamknięto blok nr 2. Eksploatację obu jednostek uznano bowiem za nieopłacalną. Na szczęście w elektrowni tej pracują jeszcze dwa młodsze reaktory nr3 i 4 - ich zamknięcie przewidziano dopiero w latach 40. W tym czasie, jak zadeklarował operator szwedzkiego systemu elektroenergetycznego Svenska Kraftnat AB, w rozbudowę potencjału wytwórczego południa kraju zostanie zainwestowane 75 mld koron.
W ten sposób Szwecja stanęła przed problemem zapewnienia zasilania w energię elektryczną, jednak społeczeństwo wydaje się podzielone w kwestii dalszego wykorzystania energii atomowej. Narastająca troska o przeciwdziałanie ocieplaniu klimatu wymusza rezygnację z paliw organicznych i poszukiwanie czystych nośników energii. Wybór źródeł czystej energii już od dawna dzieli szwedzki parlament.
