Transport kolejowy i planowanie przestrzenne w strategii zrównoważonego rozwoju UE
27-10-2021
W dobie zauważalnej tendencji do rozwoju aglomeracji oraz idących za nią negatywnych skutków środowiskowych wynikających z daleko idącej intensyfikacji zabudowań o dużej kubaturze konieczne jest wypracowanie mechanizmów mających na celu projektowanie urbanistyczne miast w sposób spójny z zasadą zrównoważonego rozwoju wpisującą się w jedną z podstawowych strategii Unii Europejskiej. W Polsce w ostatnich latach coraz bardziej zauważalnym problemem pozostaje zanieczyszczenie powietrza wynikające z jednej strony ze spalania paliw stałych bądź odpadów w sektorze komunalno-bytowym, z drugiej zaś ze złego planowania przestrzennego i chaosu urbanistycznego nieuwzględniającego m.in. tak zwanych korytarzy powietrznych umożliwiających przepływ powietrza w obszarach silnie zurbanizowanych, szczególnie narażonych na wysokie stężenia pyłowe.
Regulacje unijne mają od kilku lat niezmiennie pozytywny wpływ na zmniejszenie problemu smogu w sektorze komunalno-bytowym, promując rozwój energetyki rozproszonej czy budownictwa efektywnego energetycznie. Nie istnieje jednak spójny i prosty do „rozliczenia" standard projektowania urbanistycznego zapewniający zachowanie klinów powietrznych umożliwiających stabilną gospodarkę powietrzem zanieczyszczonym i napływem powietrza czystego ze stref słabiej zurbanizowanych. Problem ten jest zauważalny szczególnie w Polsce, w której odnotowuje się jedno z najwyższych stężeń pyłowych w Europie. W dobie coraz dalej idących regulacji prawnych zaostrzających normy emisji i dekarbonizujących energetykę wyzwaniu przejścia na zielone zasilanie próbuje się podporządkować również kolej. Działanie to jest w dużej mierze dyktowane prowadzoną legislacją dotyczącą tak energetyki, jak i samego sektora transportu.
