Artykuły

Wydanie | Wrzesień 2024

30 GW mocy fotowoltaiki w 2025 roku

23-09-2024

Z badań, jakie przeprowadził Europejski Sojusz Przemysłu Fotowoltaicznego (ESIA) wśród swoich członków, wynika, że Europa jest na dobrej drodze do osiągnięcia i przekroczenia celu 30 GW mocy produkcyjnych w całym łańcuchu wartości sektora PV. Aby osiągnąć ten cel do 2025 roku, konieczne są dalsze inwestycje oraz wsparcie regulacyjne.

Europejski Sojusz Przemysłu Fotowoltaicznego (ESIA) został zawiązany w grudniu 2022 roku z inicjatywy Komisji Europejskiej. Celem jest zmniejszenie zależności europejskiego sektora PV od pochodzących spoza Europy komponentów, produktów i technologii. ESIA skupia obecnie ponad 120 firm i organizacji z 17 krajów, działających w całym łańcuchu wartości fotowoltaiki. W komitecie sterującym Sojuszu zasiadają EIT InnoEnergy, SolarPower Europe i European Solar Manufacturing Council.

Z przeprowadzonych przez ESIA badań wynika, że dzięki właściwej polityce regulacyjnej, nastawionej na wsparcie całego łańcucha wartości PV, Unia Europejska będzie w stanie nie tylko osiągnąć, ale nawet przekroczyć poziom 30 GW mocy produkcyjnych fotowoltaiki do 2025 roku. Na takie wnioski wskazuje analiza ponad dwudziestu nowych projektów w europejskim sektorze PV, a także kolejnych planowanych inwestycji, m.in. w obszarze produkcji polikrzemu, wlewek, ogniw i modułów.

Komisja Europejska zdecydowanie wspiera misję Europejskiego Sojuszu Przemysłu Fotowoltaicznego, która zakłada zwiększenie potencjału produkcyjnego europejskiego sektora PV. Zgodnie z Net Zero Industry Act, naszym celem jest przezwyciężenie barier regulacyjnych w rozwoju zeroemisyjnych technologii. Sektor PV ma kluczowe znaczenie poprzez wzmacnianie odporności energetycznej i konkurencyjności całej UE - podkreśla Kerstin Jorna, Dyrektor Generalna Komisji Europejskiej ds. Rynku Wewnętrznego, Przemysłu, Przedsiębiorczości i MŚP. - Poprzez harmonizację wydawania pozwoleń dla gigafabryk i mniejszych zakładów produkcyjnych w sektorze PV na całym rynku wewnętrznym, Net-Zero Industry Act będzie promować bezpieczeństwo inwestycji. Ponadto niedawno zaktualizowane tymczasowe ramy kryzysowe i przejściowe uzupełniają wejście w życie przepisów, umożliwiając krajom członkowskim zapewnienie wsparcia dla inwestycji w całym zeroemisyjnym łańcuchu dostaw.

Więcej...

09/2024 Komentarze (0)

Dym o węgiel

19-09-2024

Wielkość emisji zanieczyszczeń ze spalania węgla w Polsce jest tematem o kluczowym znaczeniu zarówno w kontekście ochrony środowiska, jak i zdrowia publicznego. Polska jest jednym z krajów, które wciąż intensywnie wykorzystują węgiel jako główne źródło energii. Poniżej przedstawiam szeroki przegląd tematu, w tym informacje na temat rodzajów zanieczyszczeń, ich skutków i prób redukcji emisji.

1. Rodzaje zanieczyszczeń związanych ze spalaniem węgla:

a. Dwutlenek siarki (SO2): Spalanie węgla zawierającego siarkę prowadzi do emisji dwutlenku siarki, który jest głównym źródłem kwasów siarkowych. Te substancje mogą prowadzić do kwaśnych deszczy i szkód w ekosystemach oraz budynkach.

b. Tlenki azotu (NOx): Spalanie węgla generuje tlenki azotu, które przyczyniają się do smogu, kwasowego deszczu i powstawania aerozoli atmosferycznych. NOx również wpływa na zdrowie ludzi, zwłaszcza w miastach.

c. Pyły zawieszone (PM): Spalanie węgla powoduje emisję mikroskalowych cząstek pyłu, które mogą przenikać do układu oddechowego i wywoływać problemy zdrowotne, w tym astmę i choroby serca.

d. Tlenek węgla (CO): Emisja tlenku węgla może prowadzić do zatrucia gazem, a także ma negatywny wpływ na jakość powietrza.

2. Skutki emisji zanieczyszczeń z węgla:

a. Zdrowotne: Długotrwałe narażenie na zanieczyszczone powietrze ze spalania węgla może prowadzić do poważnych chorób układu oddechowego, takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), a także zwiększać ryzyko zawałów serca i innych schorzeń sercowo-naczyniowych. Dzieci i osoby starsze są szczególnie podatne na negatywne skutki zdrowotne.

b. Środowiskowe: Emisje związków siarki i azotu przyczyniają się do zakwaszania deszczu, co szkodzi ekosystemom wodnym i glebie. Pyły zawieszone mogą osiadać na powierzchni ziemi i powodować degradację środowiska, w tym zanieczyszczenia wód gruntowych.

c. Klimatyczne: Spalanie węgla jest jednym z głównych źródeł emisji gazów cieplarnianych, zwłaszcza dwutlenku węgla (CO2). Wpływa to na zmiany klimatu i zwiększa ryzyko ekstremalnych zjawisk pogodowych.

Więcej...

09/2024 Komentarze (0)

Synchrofazory: technologia dla systemów elektroenergetycznych XXI wieku

11-09-2024

Technologia pomiaru synchrofazorów to nowa dziedzina elektrotechniki, która otwiera perspektywy bardziej zaawansowanej automatyzacji systemów elektroenergetycznych. Jej podstawowym elementem jest cyfrowe urządzenie pomiarowe zwane skrótowo PMU (Phasor Measurement Unit - urządzenie do pomiaru fazorów). Służy ono do określania wartości liczbowych i kątów fazowych sinusoidalnych wielkości elektrycznych takich jak napięcia i prądy. Ponieważ wielkości te są zmienne w czasie i występują w odległych punktach sieci, dla ich porównania niezbędne jest użycie wspólnej podstawy czasu, co osiąga się dzięki synchronizacji czasu za pomocą GPS lub protokołu IEEE 1588. Urządzenia PMU na podstawie próbek przebiegów czasowych odtwarzają wspomniane wielkości sinusoidalne w postaci tzw. synchrofazorów czyli fazorów określonych przez parę liczb: wartość maksymalną i kąt fazowy, mierzonych w tej samej chwili tj. synchronicznie. Dodatkowo PMU mogą mierzyć także częstotliwość napięcia sieci, również z bardzo wysoką rozdzielczością rzędu nawet 120 razy na sekundę. Wyznaczone wartości są przesyłane do koncentratorów danych umożliwiając systemom komputerowym analizę z wielką dokładnością i szybkością. Podczas gdy tradycyjne komputerowe systemy nadzoru i sterowania (tzw. SCADA) przetwarzały parametry sieci elektroenergetycznych aktualizowane z częstością zaledwie co 2 lub 4 sekundy, nowe układy oparte na urządzeniach PMU zapewniają praktycznie ciągłą kontrolę pracy układów. Podnosi to bezpieczeństwo i niezawodność pracy systemów elektroenergetycznych na nieosiągalny dotychczas poziom.

Początki koncepcji synchrofazorów sięgają 1893 r. , kiedy Ch.Steinmetz zaproponował uproszczone narzędzie opisu sinusoidalnie zmiennych wielkości elektrycznych za pomocą wspomnianych fazorów (wektorów). Wraz z opracowaniem urządzeń PMU w 1988 r. przez G.Phadke i J.Thorp'a rachunek wektorowy Steinmetza wykorzystano do bieżącej analizy procesów zachodzących w systemach elektroenergetycznych. Pierwsze prototypy PMU skonstruowano na Politechnice Virginia w 1992 r. Obecnie są one produkowane masowo, a liczni producenci integrują je w swoich cyfrowych zabezpieczeniach elektrycznych.

Pierwsze zastosowanie nowej technologii zrealizowano w 2000 r. w amerykańskiej federalnej agencji energetycznej Bonneville Power Administration. Aplikacja polegała na wykorzystaniu synchrofazorów w tzw. wielkoobszarowym systemie monitoringu pracy sieci (w skrócie ang. WAMS). Obecnie w miarę doskonalenia technologii jest on unowocześniany i rozbudowywany. Inne wdrożenie (zainstalowano 48 urządzeń PMU) wykonano w stanie New York po sławetnym blekaucie 2003 r.

Więcej...

09/2024 Komentarze (0)

Najdłuższe linie przesyłowe energii na świecie

09-09-2024

Linie przesyłowe energii elektrycznej są kluczową infrastrukturą w dostarczaniu energii elektrycznej na skalę globalną. Poniżej lista największych linii przesyłowych energii elektrycznej na świecie, wraz z krótkim opisem każdej z nich:

- Wielka Ściana Chińska (Great Wall of China HVDC): To jeden z najdłuższych systemów przesyłu energii na świecie, który rozciąga się na długości około 3373 kilometrów. Linia ta łączy elektrownie węglowe na północy Chin z obszarami południowymi, zapewniając dostęp do energii elektrycznej regionom o dużym zapotrzebowaniu.

- HVDC Itaipu - Ibiúna (Brazylia - Paragwaj): Linia ta ma długość około 2394 kilometrów i jest częścią systemu przesyłu energii z elektrowni wodnej Itaipu na granicy Brazylii i Paragwaju do brazylijskiego systemu elektroenergetycznego.

- Zi Jinping - Guangdong (Chiny): To 2000-kilometrowa linia przesyłowa prądu stałego o dużej pojemności, która transportuje energię elektryczną z elektrowni wodnych w Chinach Zachodnich do obszarów o dużym zapotrzebowaniu na południowym wschodzie kraju.

- Sylmar - Adelanto (USA): Linia ta jest częścią systemu przesyłu energii elektrycznej w Kalifornii i ma długość około 1614 kilometrów. Łączy region Sylmar w południowej Kalifornii z Adelanto na północy stanu.

- Elektrownia wodna Xiangjiaba - Shanghai (Chiny): Linia ta ma długość około 1400 kilometrów i przesyła energię elektryczną z elektrowni wodnej Xiangjiaba na rzece Jangcy do Szanghaju.

- Bipole III HVDC (Kanada - USA): To 1375-kilometrowa linia przesyłowa prądu stałego łącząca Kanadę i USA. Jest częścią systemu przesyłowego energii elektrycznej w Manitobie i regionie Wielkich Jezior.

- Nalcor Energy Churchill Falls - Soldiers Pond (Kanada): Linia ta ma długość około 1366 kilometrów i przesyła energię elektryczną z elektrowni wodnej Churchill Falls w Labradorze do Soldiers Pond na Nowej Fundlandii.

- Elektrownia wodna Three Gorges - Guangdong (Chiny): Ta linia przesyłowa ma około 1286 kilometrów długości i dostarcza energię elektryczną z elektrowni wodnej Trzy Wąwozy na Jangcy do prowincji Guangdong na południu Chin.

Te linie przesyłowe odgrywają kluczową rolę w dostarczaniu energii elektrycznej na duże odległości, umożliwiając przesył energii z obszarów produkcyjnych do obszarów o dużym zapotrzebowaniu. Wiele z tych linii działa w technologii przesyłu prądu stałego wysokiego napięcia (HVDC), co pozwala na bardziej efektywny przesył energii na dużą odległość.

Więcej...