Mielizny rybińskiego „morza”
04-06-2012
Na podstawie artykułu „Юбилей беспрецедентного технического решения" (Jubileusz bezprecedensowego rozwiązania technicznego), Energetika i Promyszlennost Rossii 23-24/2011
Okrągła rocznica uruchomienia pierwszego ogniwa kaskady wołżańskich hydroelektrowni stała się okazją dla przypomnienia tego interesującego rozdziału historii energetyki Kraju Rad. Realizacja gigantycznego planu „socjalistycznej rekonstrukcji" rzeki Wołga miała być kolejnym etapem budowy drogi ku „świetlanej" przyszłości. Choć burzliwe dzieje tego przedsięwzięcia są pełne wielkich dokonań, nasuwają niestety również i gorzkie refleksje.
Historyczne dokonania. Elektrownie.
Rybiński węzeł hydroenergetyczny zaplanowano dla kompleksowego wykorzystania transportowych możliwości i energetycznych zasobów górnego biegu Wołgi. W 1935 r. zatwierdzono projekt utworzenia wielkiego zbiornika wodnego na nizinie Mołogo-Szeksninskiej przylegającej od północnego zachodu do zakola Wołgi w Rybińsku. Trzy lata później ruszyła budowa drugiego co do obszaru, jak się później okazało, hydrokompleksu ZSRR. Pod Rybińskiem rozpoczęto przegradzanie Wołgi tamą o długości 524 m, zaś na pobliskiej rzece Szeksnie wznoszono samą elektrownię wodną. Realizujące inwestycję przedsiębiorstwo Wołgostroj opierało się na zgrupowaniu obozów pracy Wołgołag; całością robót kierował bezpośrednio zastępca przewodniczącego GUŁAG-u J. Rapoport. W 1940 r. przegrodzono ostatecznie Wołgę, a następnie Szeksnę.
