Płynny… węgiel dla energetyki

06-03-2019

Wykorzystanie węgla w energetyce wymaga złożonej, energochłonnej infrastruktury transportowej, układów rozładunku, gromadzenia i przygotowania paliwa o niezbędnych parametrach. Na wszystkich tych etapach pojawiają się nieuniknione straty surowca, zagrożenia ekologiczne, pożarowe i wybuchowe. Przeciwdziałanie tym zjawiskom wiąże się z ponoszeniem dodatkowych nakładów inwestycyjnych i eksploatacyjnych, a także pracą ludzką w uciążliwych warunkach. Dlatego podejmowane starania na rzecz utrzymania dawnej pozycji węgla w energetyce wymagają wdrażania nowych technologii, które pozwolą pełniej, a przede wszystkim bezpieczniej wykorzystać zalety tego tradycyjnego nośnika.

Utylizację ogromnych ilości odpadów węgla (szlamów, mułów itp.) umożliwia - zgodnie z dotychczasowymi doświadczeniami - paliwo zwane wodnowęglowym (w skrócie WUT- wodougolnoje topliwo). Stanowi ono zawiesinę składającą się z drobno zmielonego węgla, wody i domieszek o własnościach zmiękczających. Typowy skład tego paliwa jest następujący: węgiel (ziarnistość 0-300 mikrometrów) 59-70 %, woda 29-40 %, plastyfikatory 1 %. Posiada wszystkie technologiczne własności paliw płynnych, a więc przede wszystkim możliwość magazynowania w zbiornikach oraz  transportu w cysternach, tankowcami a nawet rurociągami. Podobnie jak w przypadku innych paliw płynnych można łatwo zmechanizować i automatyzować procesy rozładunku, magazynowania, transportu i samego spalania paliwa wodnowęglowego. Zachowuje ono fizyczne własności przy długotrwałym transporcie i przechowywaniu. 

Atom i złoto Czukotki

11-02-2019

Антон КАНАРЕЙКИН  „Академик Ломоносов» отправился в Певек", „Promyszlennost' i Energetika Rossii"   9/2018

Jedyna obecnie na świecie pływająca elektrownia atomowa „Akademik Łomonosow" opuściła 28 kwietnia br.  Stocznię Bałtycką w Sankt Petersburgu udając się do miejsca swojego przeznaczenia czyli na Czukotkę. Barka z dwoma reaktorami jest holowana do swej docelowej bazy dwoma etapami: z Sankt Petersburga do Murmańska, stamtąd do czukockiej osady Pewek. Na pierwszym odcinku trasy elektrownia jest holowana bez paliwa jądrowego, drugą część podróży odbędzie już z załadowanym paliwem i obsługą. Holowanie obiektu prowadzi na zlecenie „Rosenergoatomu" morska służba ratownicza „Rosmorreczfłota". Konwój ma poruszać się ze średnią prędkością 3.5 do 4.5 węzła.  W samym Peweku, gdzie pływająca elektrociepłownia zacumuje na stałe, od pewnego czasu trwają roboty budowlane: powstaje nabrzeże z kompleksem budynków i placem dla zapewnienia bezpiecznej pracy obiektu  oraz wyprowadzenia mocy elektrycznej i cieplnej na brzeg.  Jesienią w Murmańsku odbędzie się załadowanie paliwa do reaktorów i ich fizyczny rozruch.

Po pokonaniu północnej drogi morskiej barka zacumuje na molu w Peweku i zostanie przyłączona do nabrzeżnej infrastruktury. Po oddaniu do eksploatacji, co zaplanowano na 2019 r., Pewekska Elektrociepłownia Atomowa (PATES) zastąpi Bilibinską Elektrownię Atomową i elektrociepłownię czauńską, stając się najbardziej wysuniętą na północ siłownią tego typu na świecie. Pierwszy etap podróży nie obył się bez problemów. 3 maja elektrownia wpłynęła na wody Danii, gdzie napotkała statek „Bieługa II"  organizacji Greenpeace z aktywistami niemieckimi i skandynawskimi na pokładzie, żądającymi wzmocnienia kontroli nad niebezpiecznym obiektem. 

Rozwój Syberii i Dalekiego Wschodu

28-01-2019

Rosyjski rząd przyjął program rozwoju Dalekiego Wschodu i Syberii, wraz z proponowanymi priorytetami rozwojowymi makroregionu. Ma tu rozwijać się produkcja energii, wydobycie i przetwarzanie surowców mineralnych. 

Priorytetem programu jest też rozwój infrastruktury transportowej i energetycznej, w tym zwiększenie zdolności przewozowych Kolei Transsyberyjskiej i BAM, (spółka "Koleje Rosyjskie" otrzymała z budżetu w latach 2013-2017 - 260 miliardów rubli, zaś modernizacja linii kolejowych ma pochłonąć 918 mld rubli),modernizacja szlaków drogowych: "Cupid", "Lena", "Ussuri", "Kołyma" i "Viluy", podłączenie nowych klasterów przemysłowych do krajowej sieci dróg i linii kolejowych, budowa linii przesyłowych pomiędzy systemami elektroenergetycznymi Syberii Wschodniej i Dalekiego Wschodu, w tym wzdłuż trasy transsyberyjskiej i BAM, budowa zakładów produkcji energii elektrycznej w odizolowanych ośrodkach Dalekiego Wschodu. 

Koszt programu oceniono na 10,6 bilionów rubli ( 1 USD - ok.31 rubli): z budżetu Federacji Rosyjskiej co roku pójdzie na ten cel po 100 mld rubli rocznie (88% wydatków budżetowych zostanie przeznaczonych na infrastrukturę, 49% - na transport, 19% - na energetykę, 13% - na sprawy społeczne i 7% - wydatki komunalne), a inwestorzy prywatni, banki, fundusze inwestycyjne mają tu zainwestować do 2025 roku łącznie aż 6,5 bilionów rubli. 02.04.2013r., po spotkaniu Komisji Państwowej do rozwoju Dalekiego Wschodu w Jakucku, premier Dmitrij Miedwiediew oświadczył, że dodatkowo na rozwój Dalekiego Wschodu można przeznaczyć część Funduszu Dobrobytu Narodowego, który wynosi obecnie około 2,6 bilionów rubli oraz zainwestować tu środki Funduszu Emerytalnego.