Co czeka sektor gazu i ropy w 2016 roku?

16-02-2016

Analitycy nie są zgodni, co do rozwoju sytuacji na światowym rynku gazu i ropy w 2016 roku. Prognozy cen za baryłkę ropy oscylują od 20 do 100 USD.

Według amerykańskiej Energy Information Administration, światowa produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego, w tym kondensatu, wzrosła o 15,7% w okresie dziewięciu lat do roku 2005. Natomiast w okresie dziewięciu lat od 2005 do 2014 roku produkcja wzrosła jedynie o 5,3%, pomimo rekordowo wysokich cen i dużych inwestycji. Teraz, w dobie kryzysu i wojny cenowej, trudno prognozować duży wzrost produkcji.
2015 rok przyniósł wiele nieoczekiwanych zdarzeń, z których większość, niestety, doprowadziła do destabilizacji sytuacji na świecie. Szczególnie dużo działo się w sektorze ropy i gazu.. Ceny ropy spadły o 34 procent w 2015 roku, co było wynikiem dłuższej globalnej nadpodaży, spowolnienia gospodarki energochłonnych Chin oraz rywalizacji głównych graczy światowych. Ceny spadały, jak nigdy wcześniej, ale potentaci nie zdecydowali się na zmniejszenie produkcji ropy i gazu.

40-60 USD za baryłkę
Większość ekspertów przewiduje ceny ropy w 2016 roku na poziomie - rzędu 40-60 USD za baryłkę. Na przykład, międzynarodowa agencja ratingowa Moody w połowie grudnia 2015 roku opublikowała prognozę na rok 2016, zgodnie z którą cena baryłki będzie na poziomie 43 USD. Jednakże jest ona 10 USD mniejsza niż w poprzednia prognoza agencji. Oczekiwania cena została obniżona ze względu na fakt, że poziom produkcji ropy jest znacznie wyższy niż zużycie (według różnych szacunków, podaż na rynku światowym przekracza popyt o 1,5-2 milionów baryłek dziennie - "Times ").

Energetyka pod presją

09-02-2016

Regulacje środowiskowe w Europie, spowolnienie gospodarcze w Chinach i ceny energii na międzynarodowych rynkach - to główne wyzwania, przed jakimi staje europejski sektor energii i przemysł energochłonny w 2016 roku. 

Dla europejskiego sektora energii i przemysłu energochłonnego rok 2015 był okresem wielkich wyzwań. - Strategiczne inwestycje szły w parze z koniecznością stawienia czoła trudnej sytuacji makroekonomicznej. W jej efekcie ceny surowców energetycznych osiągnęły niespotykane od dekady minima. Co więcej, chińska gospodarka przechodzi przez okres głębokiego spowolnienia. Na wiele z tych problemów nie mamy wpływu. W długiej perspektywie nie da się kontrolować globalnych rynków, które w naturalny sposób podążają od hossy do bessy. Ale części wyzwań, przed jakimi staje europejski sektor energii i przemysł energochłonny, można z sukcesem stawić czoło w 2016 roku - twierdzi Marcin Bodio, dyrektor zarządzający Central Europe Energy Partners (CEEP).

Zdaniem Pawła Jarczewskiego, prezesa Grupy Azoty (firmy członkowskiej CEEP), wyzwania, przed jakimi stanie europejski przemysł w 2016 roku, są podobne do tych z roku 2015. - Główny problem to nadpodaż na rynku nawozów i wyrobów plastikowych, pochodzących spoza Unii Europejskiej. Z makroekonomicznego punktu widzenia wyzwaniem jest też sytuacja w Chinach, które są największym konsumentem dóbr na świecie. Dalsze spowolnienie gospodarcze może ograniczyć konsumpcję, co spowoduje zwiększenie dysproporcji między podażą a popytem na rynku i jeszcze większą presję na ceny. Jeśli obecny poziom cen gazu i ropy naftowej zostanie utrzymany czy obniżony, może to stanowić pozytywny impuls dla gospodarki, ale też przyczynić się do obniżenia cen naszych produktów - uważa Paweł Jarczewski.

U(nia) E(ropejska) w stronę U(nii) E(nergetycznej)

05-02-2016

UE importuje ponad 90 proc. ropy naftowej, 66 proc. gazu ziemnego oraz 72 proc. węgla kamiennego za 400 miliardów euro.

Europejska polityka energetyczna ma zapewniać funkcjonowanie rynku energii i bezpieczeństwo dostaw energii, promować efektywność energetyczną i oszczędność energii oraz rozwój energii ze źródeł odnawialnych, a także wspierać połączenia międzysystemowe sieci energetycznych.

Tuż przed świętami Parlament Europejski przyjął sprawozdanie pt. „W kierunku europejskiej unii energetycznej” Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, którego sprawozdawcą był Marek Józef Gróbarczyk eurodeputowany dwóch kadencji, a obecnie minister gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej w rządzie Beaty Szydło.

Mając na uwadze, że zdefiniowanie koszyka energetycznego państw członkowskich jest nadal kompetencją krajową, w związku z czym koszyki energetyczne pozostają bardzo zróżnicowane. Utworzenie stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce powinno się opierać na transformacji w kierunku zrównoważonego, nowoczesnego i wspólnego systemu energetycznego, którego głównymi filarami będą efektywność energetyczna, energia odnawialna, a przede wszystkim maksymalne wykorzystanie wszystkich europejskich źródeł energii spiętych inteligentną infrastrukturą. Oznaczać to musi, że Francja może a nawet powinna w dalszym ciągu rozwijać energetykę jądrową, w której ma znaczące doświadczenia i osiągnięcia, a Polska powinna nadal wydobywać i zużywać węgiel kamienny, aż do wyczerpania jego złóż.