Nowe technologie a energetyka

06-02-2014

Wykorzystanie w charakterze źródła energii poszczególnych jej nośników do XX wieku determinowane było niemal wyłącznie wiedzą inżynieryjną i praktycznymi możliwościami jej zastosowania. Tempo, w jakim zachodził postęp na tym polu, już w połowie ubiegłego stulecia stworzyło państwom o największych i najbardziej zaawansowanych potencjałach technologicznych pewne możliwości wyboru. Były one jednak, co należy podkreślić, bardzo ograniczone, dotyczyły bowiem niemal wyłącznie produkcji energii elektrycznej. Obok tradycyjnych elektrowni wodnych i węglowych powstały obiekty, w których paliwem był gaz ziemny, a następnie także i uran. Natomiast ostatnie dwie dekady minionego wieku to czas, w którym pojawiły się najpierw pierwsze farmy wiatrowe, a niedługo po tym do sieci energetycznej trafiać zaczęła także energia pochodząca z ogniw słonecznych.

W środkach komunikacji, a precyzyjnie - rozwiązaniach znajdujących swe zastosowanie w ich jednostkach napędowych, wszelakie innowacje i znaczące zmiany zachodziły wolniej. Paliwa naftowe najpierw ustąpiły miejsca w państwach Ameryki Południowej benzynom silnikowych pochodzenia roślinnego, a w Europie i Afryce Północnej zaczęły pojawiać się samochody dostosowane do spalania już nie tylko LNG, ale też CNG.

Niemniej nadal kluczowe znaczenie miały wykorzystywane do tego celu związki węgla i wodoru, rzadziej dodatkowo także i tlenu. Wszystko zamykało się w sferze stosowania w charakterze paliw różnych ich komplikacji. Ważną innowację stanowiło wprowadzenie na rynek na przełomie XX i XXI wieku pojazdów z napędem hybrydowym wyposażonych obok tradycyjnego spalinowego silnika także w elektryczny.

W Polsce spada liczba stacji tankowania CNG

02-02-2014

Obawiam się, że jeśli nawet za 5 lat zlikwidujemy w Krakowie ostatni piec węglowy - to i tak nie zlikwidujemy smogu. Może się okazać, że pieców już nie będzie, a smog pozostanie. Tak podpowiada mi moja inżynierska intuicja - mówi dr inż. Marek Rudkowski, prekursor i guru napędów gazowych w Polsce. Dlatego, że spora część zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego pochodzi jednak ze spalin samochodowych. Jednym ze sposobów minimalizacji tego zjawiska jest zamiana paliwa: benzyny bądź oleju napędowego na sprężony gaz ziemny. To paliwo szczególnie predystynowane do pojazdów, z których korzystają wszystkie służby miejskie. Różnego rodzaju pogotowia, śmieciarki, radiowozy straży miejskiej czy wreszcie autobusy miejskie, a nawet taksówki. Tą drogą podążają wszystkie wysokorozwinięte państwa europejskie.

Europejskim liderem w wykorzystaniu CNG są Włochy dysponujące około 750 tys. pojazdów i ponad 900 stacjami tankowania, z czego 160 oferuje gaz z domieszką biometanu (od 10 do nawet 100 proc.). Włosi też mają najdłuższą, bo sięgająca aż czasów przedwojennych (kiedy to na nizinie Padu odkryto złoża gazu ziemnego) tradycję tego rodzaju napędów. W czasie II wojny światowej z powodzeniem sprężony gaz ziemny stosowano tam nie tylko do napędu samochodów i autobusów, ale także zastosowano do pojazdów szynowych. Niemcy drugi pod względem ilości pojazdów napędzanych CNG - kraj UE, dysponują zaledwie niecałym 100 tys. pojazdów, ale ma za to więcej od Włochów stacji tankowania.

Rurociąg Odessa-Brody-Płock. Projekt do szuflady?

01-02-2014

Po 10 latach dyskusji, przygotowań, wydaniu pieniędzy na różne opracowania, wielce polityczny projekt budowy ukraińsko-polskiego ropociągu Brody-Płock trafia na listę projektów rezerwowych. Przynajmniej po polskiej stronie.

Budowa rurociągu Brody-Płock jest na liście projektów, które uzyskały dofinansowanie z unijnego Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Wkład unijny do inwestycji ma wynieść 450 mln zł, a koszt całości jest szacowany na około 1,8 mld zł. Przed laty obliczono, że rurociąg Odessa - Brody - Płock mógłby, po 2021 roku, przesyłać 30 mln ton ropy rocznie, a na początek rurociąg miał transportować co najmniej 10 mln ton ropy rocznie. Inwestycja miała zostać zakończona do końca 2015 r. tak, by od 2016 r. można było przesyłać do Polski rocznie do 10 mln ton ropy z Azerbejdżanu. Tymczasem nie rozpoczęto nawet budowy. Stąd też zaistniała realna groźba utraty unijnego dofinansowania. Dlatego też polski resort gospodarki chce przesunąć te środki na inne gazowe inwestycje, głównie na budowę gazociągów. Już w lutym 2012 roku rozważano taka możliwość.- Rozważamy cztery warianty, jak wykorzystać te pieniądze - mówił wówczas wiceminister rozwoju regionalnego Adam Zdziebło. Wyjaśnił, że pieniądze mogą zostać wykorzystane np. na budowę terminalu LNG, na magazyny gazu, podziemne magazyny ropy naftowej, albo na sfinansowanie inwestycji w system przesyłowy.