Szczyt gospodarczy

10-04-2017

5 grudnia 2016 r. w Warszawie w Hotelu Marriott odbyła się II edycja Ogólnopolskiego Szczytu Gospodarczego OSG 2016, poświęcona filarom polskiej gospodarki przyszłości, którego głównym organizatorem jest Europejskie Centrum Biznesu.

Szczyt został podzielony na cztery części: Sesję Plenarną, otwierającą obrady, zatytułowaną „Konkurencyjna gospodarka – bezpieczne państwo”; oraz trzy, trwające równolegle sesje: „Sesja I: Infrastruktura i przemysł. Inteligentne Miasta”; „Sesja II: Innowacyjne firmy i Rozwiązania”; „Sesja III: Bezpieczeństwo narodowe i gospodarcze”. Na zakończenie OSG 2016 odbyła się uroczysta gala wręczenia wyróżnień „Bursztyn Polskiej Gospodarki”.

II edycję OSG 2016 zainaugurował prof. Mariusz Orion Jędrysek – Sekretarz Stanu i Główny Geolog Kraju, Pełnomocnik Rządu ds. Polityki Surowcowej Państwa w Ministerstwie Środowiska, który przybliżył zgromadzonym gościom problematykę kluczowych wyzwań stojących przed polską gospodarką z perspektywy polityki surowcowej Państwa. Stanowiło to wstęp do debaty w ramach Sesji Plenarnej, w której wzięli udział: prof. dr hab. Mariusz Orion Jędrysek; Tomasz Szatkowski – Podsekretarz Stanu, Ministerstwo Obrony Narodowej; Tomasz Gibas –  Doradca ds. ekonomicznych, Przedstawicielstwo Komisji Europejskiej w Polsce; Krzysztof Hetman – Poseł do Parlamentu Europejskiego; Adam Łącki – Prezes Zarządu, Krajowy Rejestr Długów Biuro Informacji Gospodarczej S.A.; prof. Witold Orłowski – Główny doradca ekonomiczny, PwC Polska;Waldemar Pawlak – Wicepremier, Minister Gospodarki w latach 2007-2012; Tomasz Pisula – Prezes Zarządu, PAIiIZ S.A.;Grzegorz Kapusta – Wicemarszałek Województwa Lubelskiego. Moderatorem Sesji był dr Krzysztof Wąsowski – Partner, Adwokat, Doktor Nauk Prawnych w Kancelarii Elżanowski Cherka & Wąsowski. Zaproszeni goście rozpoczęli dyskusję od istotnej kwestii odbudowy narodowego potencjału gospodarczego jako gwarancji suwerenności i podniesienia pozycji Polski na arenie międzynarodowej.

Zmiana czasu to relikt gospodarki wojennej

22-03-2017

Dwa razy do roku, w ostatnią niedzielę marca i października przeżywam prawdziwą traumę, gdy przychodzi mi przestawiać czas w zegarach kilkunastu urządzeń znajdujących się w moim otoczeniu. W jednych robi się to intuicyjnie, w innych kombinacja kolejności i ilości naciśnięć różnych guzików jest na tyle skomplikowana, że po pół roku muszę uczyć się jej na nowo. W istocie jeszcze przez kilka dni muszę funkcjonować w reżimie dwóch czasów: starego i nowego. W tym czasie pracuję wolniej, jestem rozkojarzony, popełniam błędy, zdarza mi się przegapić ważny termin czy zapomnieć o umówionym wcześniej spotkaniu. Manipulowanie wskazówkami zegara nie zmienia w żaden sposób tego, że przy naszym położeniu geograficznym najkrótszy grudniowy dzień trwa zawsze 7 godzin i 7 minut czyli krócej niż dniówka, zaś najdłuższy czerwcowy 16 godzin i 47 minut czyli dłużej niż dwie dniówki. W czasach, gdy pracowniczy fizyczni czyli klasa robotnicza zaczynała I zmianę o 6 rano, a kończyli o 14, zaś biurowi pracowali od 7 do 15, natomiast urzędnicy od 8 do 16, a lwia część energii elektrycznej zużywana była na oświetlenie miało to – być może - jakiś logiczny i matematyczny sens. Miało to także sens, gdy Walter Grupius i Adolf Mayer twórcy idei Bauhausu projektowali po raz pierwszy przeszkolone hale dla fabryki kopyt obuwniczych Fagus w Alfeld. Tak by zatrudnieni tam pracowniczy mogli korzystając ze światła dziennego precyzyjnie i ręcznie przy pomocy pilników kształtować wzorcowe kopyta. Dzisiaj mamy inne czasy i prawie wszędzie niezależnie od pory dnia pracuje się przy sztucznym oświetleniu czynnej wentylacji i klimatyzacji, zaś na skutek widocznej nawet gołym okiem zmiany technologii oświetlenie stanowi ułamkową część konsumpcji energii elektrycznej. Zmieniły się też nawyki i przyzwyczajenia, przesunęła się strefa aktywności i wiele osób nie kładzie się spać przed północą, zaś wstaje nieco później niż wstaje dzień.

Czym palić w polskich piecach?

02-03-2017

Szybko rośnie liczba miast, w których już teraz został przekroczony dopuszczalny limit 35 dni w roku z wyjątkowo zanieczyszczonym powietrzem – alarmuje Polska Zielona Sieć. Z szesnastu miast tydzień temu, dziś ich liczba zbliża się do trzydziestu. Wynik zakończonych właśnie konsultacji nowych aktów prawnych regulujących jakości paliw stałych na polskim rynku pokażą jak na dłoni czy Ministerstwo Energii zamierza podjąć działania skuteczne, czy jedynie pozorowane.

We wszystkich krajach unijnych prawo dopuszcza 35 dni w roku, w których zanieczyszczenie powietrza może przekraczać dopuszczalne limity dobowe. Do listy polskich miast, w których limit ten został już przekroczony (po 51 dniach) dołączyły właśnie Wrocław, Dąbrowa Górnicza, Jelenia Góra, Cieszyn, Kędzierzyn Koźle, Kłodzko, Legnica, Olesno, Tychy i Ząbkowice Śląskie. Oznacza to, że w polskich miastach w sezonie grzewczym, zapylenie pyłem PM10 niemal bez przerwy przekracza dopuszczalne prawem limity.

Głównym źródłem problemu są zanieczyszczenia pochodzące z domowych pieców opalanych głównie węglem, który często jest bardzo złej jakości. Tzw. niska emisja odpowiada za blisko 90 proc. emisji rakotwórczego benzo(a)pirenu oraz ponad połowę emisji pyłów zawieszonych PM10. 

Sytuację mogłyby poprawić przepisy przygotowywane obecnie w Ministerstwie Energii. 21 lutego upłynął termin zgłaszania uwag do projektu rozporządzenia w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych (przede wszystkim węgla) oraz do projektu ustawy o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.