„Przyjaźń” do wynajęcia

17-12-2014

Mimo konfliktu między Rosją a Ukrainą, Ministerstwa Energetyki Rosji zaproponowało w grudniu 2014 roku Kazachstanowi rozważenie tranzytu swojej ropy do Europy południową odnogą rurociągu „Przyjaźń", która przebiega przez terytorium Ukrainy.

Rurociąg „Przyjaźń" należy do jednych z największych na świecie - łączy Syberię i Europę Środkową. Rozpoczyna bieg w Almietjewsku, biegnie poprzez Samarę i Briańsk do Mozyrza, gdzie rozdziela się na dwie nitki: północną, biegnącą przez Białoruś i Polskę do RFN, oraz południową, biegnącą przez Ukrainę, Słowację dwoma odgałęzieniami do Czech i Węgier. W założeniu był systemem przesyłu ropy naftowej ze Związku Radzieckiego do krajów RWPG w Europie Środkowej. W skład systemu wchodzi między innymi około 8900 km rurociągów, które w ciągu każdego roku transportują około 66,5 miliona ton ropy naftowej, w tym samą północną nitką około 49,8 miliona ton.

Kazachowie niechętni

Według niektórych źródeł, Kazachstanowi zaoferowano możliwość przesyłania tą drogą co najmniej 2 mln ton ropy rocznie. Kusząca propozycja, biorąc pod uwagę, że „Przyjaźń" była używana w przeszłości wyłącznie dla przesyłu rosyjskiej ropy.„Kazachstan nie jest gotowy do przyjęcia propozycji Rosji, by pompować ropę przez „Przyjaźń", bo brak nam dodatkowych ilości surowca" - oznajmił dla portalu The New Europe, Kairgeldy Kabyldin, szef kazachskiej spółki AO KazTransOil.

"Nie ulega wątpliwości, że będziemy zainteresowani korzystaniem z rurociągu, ale nie możemy obecnie przyjąć propozycji Rosji, bo nie doszło do wzrostu produkcji ropy w Kazachstanie..."

Przetarg na modernizację EC Żerań

13-12-2014

Wärtsilä zaskarży do Krajowej Izby Odwoławczej zapisy przetargu PGNiG Termika 

na modernizację Elektrociepłowni Żerań. Zdaniem firmy obecne zapisy przetargu łamią zasady swobodnej konkurencji, ograniczając warunki udziału wyłącznie do technologii turbinowej. Tymczasem zastosowanie nowoczesnych silników tłokowych Wärtsilä pozwoliłoby na ograniczenie kosztów inwestycji o około pół miliarda złotych. 

25 listopada 2014 r. PGNiG Termika ogłosiła przetarg na wybór generalnego wykonawcy bloku gazowo-parowego o mocy elektrycznej 420-490 MW oraz cieplnej powyżej 250 MW w należącej do niej warszawskiej Elektrociepłowni Żerań. Sformułowane zamówienie eliminuje możliwość udziału w postępowaniu przetargowym firm oferujących alternatywne technologie, w tym rozwiązanie oparte na silnikach tłokowych zasilanych gazem, które dostarcza Wärtsilä.

- Jesteśmy rozczarowani, że opublikowane ogłoszenie o zamówieniu nie pozwala na zaoferowanie naszej technologii. Mamy powody do przekonania, że nasze rozwiązanie jest w pełni konkurencyjne w stosunku do technologii bloku gazowo-parowego, które wydaje się preferować zamawiający; wśród nich porównawcze studia wykonalności w warunkach polskich wykonane przez renomowaną polską firmę Energoprojekt-Katowice. W historii naszych kontaktów PGNiG Termika nigdy nie przedstawiła nam istotnych powodów technicznych ani handlowych dla odrzucenia naszej technologii. 

Kogeneracja na biomasę

05-12-2014

Postęp cywilizacji jest związany ze stałym wzrostem zużycia energii, która jest niezbędna do rozwoju gospodarczego i społecznego ludzkości. Przeważająca część zużywanej energii jest wytwarzana z paliw kopalnych w konwencjonalnych elektrowniach parowych. Biorąc pod uwagę strukturę krajowego systemu elektroenergetycznego, można powiedzieć, że mamy do czynienia z praktycznym „monopolem węgla" w źródłach wytwarzania energii.

Prawie 53% mocy zainstalowanej stanowią elektrownie opalane węglem kamiennym, 25% elektrownie opalane węglem brunatnym, a elektrownie przemysłowe też w części pracują na węglu (rys. nr 1). Jeżeli chodzi o produkcję energii elektrycznej, to udział węgla jest jeszcze większy (rys. nr 2). Wynika to głównie z kapryśnej produkcji z OZE (szczególnie wiatru). W przypadku elektrowni wodnych, część z nich stanowią jednostki szczytowo-pompowe, w których moc zainstalowanych hydrozespołów jest większa niż wynika z energetycznych możliwości cieku wodnego. Ponadto moc cieku wodnego, mimo, że mniej kapryśna od wiatru, również zależy od warunków meteorologicznych i nie jest stała w ciągu roku.

Duży udział produkcji energii elektrycznej w oparciu o paliwo węglowe jest przyczyną znacznej emisji CO₂ w przeliczeniu na MWh wytwarzanej energii. Ponadto część mocy wytwórczych ciągle stanowią wyeksploatowane bloki pracujące ze stosunkowo małą sprawnością, które dodatkowo przyczyniają się do zwiększenia i tak wysokiego wskaźnika emisyjności. Zwiększenie efektywności wykorzystania paliw, a co za tym idzie, zmniejszenie wskaźnika emisyjności, może zostać osiągnięte poprzez udoskonalanie technologii energetycznych i wprowadzanie nowoczesnych jednostek wytwórczych, wykorzystujących paliwa kopalne.